Stripanalyse

 
 

Titel gekozen strip

De inwijding

Naam van de reeks

De dorpsgek van Schoonvergeten

Nummer in deze reeks

1

Tekenaar

Didier Comès en kleuren door Marie-Noëlle Bastin

Ander werk van deze tekenaar

Amber, Eva, Iris, De schaduw van de Raaf, De wezel

Scenarist

Didier Comès

Ander werk van deze scenarist

Het huis waar de bomen dromen, Brabant strip magazine

Uitgeverij

Casterman

Jaar van uitgave

2001 (in deze gekleurde versie)

Aantal pagina’s

64

Kaft (hardcover of softcover)

hardcover

Kleur of zwart-wit

kleur

Genre

realistische avonturenstrip

Korte beschrijving van de tekenstijl, ‘look’, sfeer

 

 

Een sobere tekenstijl. Gebruik gemaakt van heel zachte kleurtinten in combinatie met zwart. Veel groen-, grijs- en zwarttinten. Heel gedetailleerde tekeningen. Niet vaak positieve emoties op de gezichten van de personages te zien. Over het algemeen geen uitgesproken emoties op de gezichten. Er heerst een zeer kille sfeer doorheen het verhaal. De beelden zijn in het wit omlijnd.  

Thematiek

 

 

hekserij

Belangrijkste personages

 

 

 

-       Stilte

-       De vlieg

-       Abel Mauvy

-       De dorpelingen van Schoonvergeten 

-       De heks

Vertelde tijd

Enkele dagen

Historische tijd

Rond 1980

Belangrijkste locatie(s) waar het verhaal zich afspeelt

 

 

-       De schuur van de boerderij

-       Het huis van de vlieg en de heks

-       Op het platteland en bij het vee bij Abel

Leeftijd doelpubliek

Volwassenen, 16+

 

 

 

Scan strip p5.pdf (974376)

 

Plot

In het dorpje in de Ardennen, Schoonvergeten, woont een stomme boerenknecht. Hij heet Stilte. Hij is naïef en kinderlijk. Zijn baas is Abel Mauvy en vertrouwt Stilte niet. Hij vraagt raad aan de dorpstovenaar, de Vlieg, want hij heeft een vermoeden dat Stilte het boze oog heeft. Stilte komt op een nacht in contact met de heks die een bijzondere haat koestert tegen de bewoners van Schoonvergeten. Het is het gevolg van een oude vete. De heks trekt Stilte mee in een plan, een complot om wraak te nemen op de bewoners en vooral op Abel Mauvy.

Deze pagina: Abel Mauvy vertelt tegen de Vlieg dat hij het vermoeden heeft dat Stilte af en toe het boze oog heeft. Hij vraagt aan de Vlieg hoe hij Stilte ziet… (pagina 5)

Beeldcompositie

Op deze pagina wordt vooral gebruik gemaakt van medium close-ups. Dit komt omdat de twee personen een gesprek aan het voeren zijn aan een tafel. Er zijn ook enkele close-ups te zien. Het doel hiervan is om de gezichten van de sprekers goed te kunnen zien, maar we zien bijna geen emoties. We kunnen uit de lichaamstaal van de personages zeer weinig afleiden. De tweede tekening is een medium long shot, we zien de twee heren voor de schuurdeur van Abel Mauvy. De Vlieg heeft net een uil op de deur komen spijkeren. Je ziet hem ook duidelijk hangen op de deur achter de twee personen.

De scènes zijn doorgaans op deze pagina gemaakt op ooghoogte. Men wil dus niemand machtiger voorstellen door bijvoorbeeld vanuit een kikkerperspectief te tekenen.

De close-ups zijn meestal in kleinere vlakken getekend dan de andere beelden van de twee personen samen.

Met de regel van derden werd op deze bladzijde zeker rekening gehouden. Een duidelijk voorbeeld is de derde en de negende tekening. De belangrijkste aspecten van de tekening liggen altijd aan de kant. Op de denkbeeldige hoeken van een denkbeeldig raster. Ook het laatste vlak geeft dit goed weer.

Closure

Elke tekening is omlijnd met een dikke witte ruimte. We zien op deze pagina enkele specifieke beeldovergangen, closures. Wanneer ik afbeelding drie, vier en vijf bekijk, zie ik een aspect-aspect overgang. Het eerste beeld toont hoe de twee personages aan de tafel zitten. Er wordt drank ingeschonken. In het tweede beeld gaat de aandacht volledig naar de Vlieg. Enkel zijn hand, het kopje en zijn ogen, neus en mond worden weergegeven. Omdat de aandacht ook getrokken wordt door de vliegen rondom hem, maakt deze foto heel erg duidelijk dat deze man stinkt. Het derde beeld is een close-up waar de Vlieg slaapt.

Woord-beeldverhouding

Op deze pagina kunnen we spreken van een onderling afhankelijke combinatie tussen tekst en beeld. De beelden en woorden zijn hier zeker even belangrijk. Zonder tekst begrijpen we het verhaal niet. Zonder beeld ook niet. Het hoort samen. Wanneer we één van de twee niet hebben, is het verhaal niet te begrijpen.

Personages

De personages zien er erg sober uit. Tonen weinig emoties op hun gezicht. Ze zijn heel nors. Het lijkt alsof ze tegen hun zin leven. Vooral hun ogen zijn heel ver dicht, zodat je hun blik eigenlijk niet echt kan zien. De Vlieg stinkt, dat is overduidelijk door de vliegen die constant rond hem blijven vliegen. Abel Maury trekt zich op het eerste gezicht niet veel aan. Hij zit daar constant met zijn sigaret in de mond. Ze maken wel beiden gebaren met hun handen wanneer ze spreken. Het karakter van de Vlieg kunnen we niet zo duidelijk afleiden. Maar het feit dat hij Abel Maury wil helpen, zegt me dat hij even wreed is. Hij is kwaad, waarschijnlijk ook heel dominant. Hij wil macht. Maar de tekst zegt wel iets anders dan de beelden. Abel en de Vlieg zeggen allebei dat ze bang zijn van Stilte. Maar tegelijkertijd behandelt Abel Stilte niet goed en bedreigt hij hem zelfs met een wapen. Abel vraagt verder in het verhaal zelfs aan Stilte om een hele nacht met handen op het hoofd op de knieën te zitten. En Stilte mag niet eten van Abel. Dat ziet er dus helemaal niet naar uit dat hij echt bang is van Stilte…

De twee personages op deze pagina zijn zeer irritante figuren om naar te kijken. Geen van de twee zou ik graag in werkelijkheid tegenkomen op straat. Ik zou er bang van zijn. Het hoofdpersonage, Stilte, komt pas in het laatste plaatje tevoorschijn op deze pagina van de strip.

Sfeer, look, stijl: extra betekenis

De flauwe kleuren in de strip werden volgens mij gekozen om het sombere naar boven te halen. Schoonvergeten is een dorpje zonder veel leven, maar met vrij veel haat. Niet te veel emoties, niet te veel leven, dus geen levendige kleuren om de tekeningen te maken. Er zijn ook veel prenten waar zwart overheerst. Dit is om te tonen dat het nacht is. Een heel logische keuze.

Taalgebruik in tekstkaders

Het valt me op dat zowel de Vlieg als Abel niet rond de pot draaien, ze zeggen meteen wat ze denken. Ik veronderstel dat het geen sociale personen zijn, ze praten niet zo veel tegen elkaar. De helft van de plaatjes heeft geen tekstkaders of tekstballonnen. Deze plaatjes spreken voor zich. Wat we op deze pagina niet kunnen zien, maar wat we belangrijk is: De tekst van Stilte is heel kinderlijk en de tekst die hij denkt staat vol met fouten. Hiermee wil de schrijver vooral tonen dat Stilte niet zo slim is volgens mij.